رسالت هنر

آیا تا به حال مقابل یک اثر هنری اصل قرار گرفته اید؟ چه احساسی بهتان دست داد؟

در موزه هنر سیاتل، من برای اولین بار در برابر کار اوریجینال ماتیس قرار گرقتم. یک منظره بود. زمینه کار طوسی بود و همین باعث شده لکه های بنقش و قرمز و آبی بر روی آن درخشش و جلای بیشتری پیدا کنند.

تصویر کارهایش را زیاد دیده بودم اما در برابراصل کارقرار نگرفته بودم..تجربه عجیبی بود. ضربه قلمها که به مانند ریتم آرام و جذابی کل تابلو را پوشانده بودند، از نزدیک عمق و حجم داشتندإ کارروح داشت. فضا غلظت عجیبی پیدا کرده بود. در کنار کار ماتیس کار پیسارو بود و کارهای دیگردر این اتاق، حس و حال خاصی ایجاد میکردند، نوعی مغناطیس و انرژی که من به خوبی احساسش میکردم.

کار پر از زندگی بود. پر از موسیقی و آوا. تجربه دیدن اصل کار فاصله زیادی با دیدن کپی کار داشت. و این برای من بسیار شگفت آور بود. من که انقدر کارهای ماتیس را دوست داشتم یک بعد وجودی او را حس نکرده بودم. بعد انرزی، مغناطیس و نوعی گذشتن از مرزهای زمان و مکان.

هنرگستره ناشناخته ای ست و در دنیای امروز که با هوش مصنوعی میتوان تصاویر زیبا و نفسگیر آفرید، مولفه آفریننده به زیر سوال میرود، تجربه این نوع ارتباط و دریافت هنری بار دیگر به ما یادآوری میکند که هنر، رسالتی فراتر از مزین کردن و آراستن فضاهای انسانی دارد. رسالتی که همواره با مطرح کردن سوال، زندگی را غلیظ و چندوجهی میکند.